Orman Ağaçlandırması

Ağaçlandırma, orman olarak sınıflandırılan, daha önce taşıdığı orman örtüsü özellikleri bozulmuş veya kaybolmuş, ormancılıktan başka kullanımların yer almakta olduğu alanlar üzerinde orman ağaç ve bitkilerinin dikimi, ekimi veya diğer iyileştirme faaliyetleriyle ormanın yeniden oluşturulmasıdır.

Bir başka ifade ile ağaçlandırma, bozuk orman alanları veya orman rejimi dışındaki  uygun alanlar üzerinde orman ağaçı bitkilerinin dikimi ile oluşturulan orman örtüsüdür. 

Ağaçlandırma, yetişme ortamının sınırladığı türlere ve yöreye uygun hazırlanan amenajman esaslarına bağlıdır. Amaç, yüksek ürün almaktan ziyade, ormanın kolektif faydası ön plandadır. Bu nedenledir ki ormanda devamlılık esastır.

Bir başka ifade ile orman ağaçlandırmaları, ülkenin ihtiyaç duyduğu, çeşitli çap ve kalitedeki odun ile reçine, sığla ve mantar gibi çeşitli yan ürünleri, yaban hayatının korunmasını, kaliteli içme suyu teminini, erozyonu önleme ve toplum sağlığı gibi çok çeşitli amaçları sağlamak için tesis edilir.

Orman ağaçlandırmalarında, doğal ormanların işletme politikasının belirlenmesi ve özellikle ağaçlandırma çalışmalarında yetişme muhiti verimliliğine dayalı olarak, potansiyel ağaçlandırma sahalarının biyolojik, sosyal ve ekonomik nitelikleri itibariyle sınıflandırılmasının yapılmış olması gerekmektedir.

Amenajman planlarında, kapalılıkları %0 - 10 olan bozuk orman sahaları, OT sahaları ve bozuk baltalık meşcereleri, ağaçlandırılması gerekli alanlar olarak kabul edilmiştir.

Bir yerde yapılacak ağaçlandırma faaliyetleri için uygun tür tespiti çok önemlidir. Bitkiler yetiştikleri ortamın bazı özelliklerini bünyelerine alırlar. Bu nedenle tür seçiminde, türün doğal yetiştiği ortamındaki ekolojik koşullar ile yetiştirileceği alanın ekolojik koşullarının aynı, en azından benzer olması gerekir.

Bu durum yeterince dikkate alınmadan yapılan ağaçlandırma ve bitkilendirme çalışmaları genel olarak başarısız olur.