Kurak ve
yarı kurak ağaçlandırma alanları, birçok problemi içinde barındıran, çalışmalarda
bilgi yanında itina ve dikkat sarf edilmesi gereken oldukça karmaşık ve en kötü
şartları temsil eden sahalardır.
Asırlar
boyunca aşınmış, otlatma neticesinde sıkışmış
ve keçeleşmiş yarı
kurak ve yarı nemli sahalarda
ağaçlandırma yapmak ancak toprağın iyi bir şekilde işlenmesi ile mümkündür.
Ağaçlandırma
sahalarında toprağın işlenmesi ile toprak gevşetilmekte, karıştırılmakta ve
toprakta bulunan gözenek miktarı artırılmakta, dolayısıyla su tutma miktarı
çoğaltılarak toprak kırıntı bünyesine kavuşturulmaktadır.
Ayrıca
toprak havalanmakta, fidan köklerinin rahatça işleyebileceği bir zemin
oluşturulmakta, böylece toprakta mikroorganizma faaliyetleri artmakta, fidanların
topraktan su ve besin maddelerinin alımı kolaylaşmaktadır.
Toprak işlemeden
anlaşılan husus, ağaçlandırma için toprak işlemenin uygun mevsimde ve zamanda
yapılmasını, toprağın ıslah edilmesini, fidanın tutma başarısının artırılmasını
ve gelişmesini sağlayıcı biçimde uygulamaktır. Bu işlemleri yaparken toprağa ve
biyolojik çeşitliliğe zarar vermeyecek şekilde yapmaktır. Bunun içinde
Ağaçlandırılacak sahalarda yeterli sayıda toprak profilleri açılmalıdır.
Ağaçlandırma
sahalarında, topografyanın elverişli, meylin %40 - 60’a kadar olduğu uygun alanlarda
makineli toprak işlemesi yapılmalıdır. Makineli toprak işleme yapılan
sahalarda, başarı oranının yüksek olması, İşin istenen zamanda yapılması,
maliyetin daha ucuz olması, toprak işlemeden beklenen yararların daha iyi
gerçekleştirilmesi, nedenleri ile tercih edilmektedir.
Üst toprak
işlemesi, genellikle alt toprakta sorun bulunmayan sahalarda %30 eğime kadar
traktöre bağlı tekli veya çift sokulu pullukla, tesviye eğrilerine paralel
şekilde ve teras formunda, dikilecek fidan aralıklarına uygun olarak yaklaşık
40 cm. derinlikteki toprağın gevşetilmesi ve devrilmesi şeklinde yapılmaktadır.
Ayrıca 80 – 110 HP gücünde 4x4 lastik tekerlekli traktöre arkadan bağlı, ağır
diskarolarla, alt toprak işlemenin tam alanda yapıldığı, yamaç meyilinin
%20’den, yüzeysel taşlılığın %25’den az olduğu sahalarda toprağın tesviye
eğrilerine paralel olarak tam alanda disklenerek işlenmesidir.
Kurak
ve yarıkurak toprak muhafaza ağaçlandırmaları için, makineli toprak işlemelerinde,
%0 - 40
meyilde, ağır bünyeli, problemli topraklarda, paletli traktörle ikili veya üçlü
riperle alt toprak işlemesi, kapilariteyi kırmak için de diskaro ve pullukla
üst toprak işlemesi yapılmadır.
Paletli
traktörle alt toprak işlemesi, lastik tekerlekli traktörle üst toprak işlemesi yapılamayan,
%35 -
40 den fazla eğimli sahalarda ekskavatörle derin toprak işlemesi
yapılabilmektedir. Ekskavatörlerin seçiminde, sahanın eğimi, toprak yapısı,
erozyon durumu ve diri örtünün cinsi ve yoğunluğu dikkate alınmalıdır. Aksi
halde, mekanizasyondan beklenen faydanın yerine, doğal denge ve toprak
verimliliği bozulabilir.
Alt Toprak İşlemesi
Alt toprak,
yaklaşık 30 - 35 cm. derinlikten ana kayaya kadar olan derinliği içine almaktadır.
Alt topraklar, özellikle hacım ağırlıkları fazla ve bundan dolayı da fiziksel
özellikleri üst topraklara nazaran daha kötüdür. Buna rağmen alt toprak,
bitkinin büyümesi ve gelişmesi yönünden büyük önem kazanan bir toprak katmanıdır.
Arazilerin
profil yapısı bilinmeden, riper kullanmak toprağın yapısını tamamen tahrip edebilir.
Kireç taşlarından oluşmuş sığ ve orta derin topraklarda riper
kullanılmamalıdır. Bu çeşit topraklarda riper, alttaki kireç taşlarını toprağın
üstüne taşır, mevcut toprak, taş parçalarının arasına karışır. Toprak süratle kurur.
Yağış suları derinlere sızar, çatlaklarda kaybolur. Bunun yanında vertisol, podsol
ve sert kalker katmanlı topraklar ile orta derinlikte yer alan gevşemiş ana
kayanın riperlenmesi faydalı görülmektedir.
Ağaçlandırma
sahalarında riper kullanmadan önce arazinin iyi bir etüdünün yapılması gerekir.
Bunu anlamak içinde sahanın muhtelif yerlerinde toprak profilleri açılmalı ve toprak
yapısı gözden geçirilmelidir. Dikilen fidan köklerinin rahatça derine gitmesine
engel olan bir arazi yapısı mevcut olduğu takdirde, riperle alt toprak
işlemesine ihtiyaç olmaktadır. Aksi durumda meyilin müsait olduğu ve yağışın
uygun olduğu yerlerde sadece pullukla üst toprak işlemesi yeterli
görülmektedir. Bilhassa kurak ve yarı kurak topraklarında bulunan kalsiyum,
yıkanamadığından hava ve su da bulunan karbondioksitle birleşerek kireç taşı
meydana gelmekte ve bu da toprağın muhtelif derinliklerinde bir ana kaya gibi sert
bir yapı oluşturmaktadır. Böylece bu sert tabakadan dolayı toprak derinliği fizyolojik
olarak sınırlanmış bulunmaktadır. Sert tabaka, fidan köklerinin derinlere
gitmesini önler, bitki köklerinin gelişim alanı daralır, toprağın havalanmasına
mani olur.
Sadece
üst toprak işlemesi yapılmış bu tip arazilerde dikilen fidanların kökleri bu sert
tabakaya gelerek daha aşağılara inmesi mümkün olmadığından fidanın gelişmesi
yavaşlamakta ve daha ileri ki yaşlarda kurumalar kendini göstermektedir. Bu
çeşit arazilerde riperle toprak işlemesi yapılmalıdır.
Özellikle
40 cm. olan bir toprak yapısının hemen altında ana kayayı temsil eden ayrışmakta
olan bir C horizonunun bulunduğu durumlarda, bu horizonu ayrıştırarak toprak
yapısı kazanmasına yardım etmek, su tutma miktarını artırmak ve fidan
köklerinin rahatça işleyebileceği bir ortam hazırlamak için riperle alt toprak
işlemesi gerekli olabilir.
Orman ağaçlandırmalarında,
alt toprak işlemesi, paletli veya 4 x 4 lastik tekerlekli traktörlere takılan riperle
olmaktadır. Riperler, paletli traktörlere üçlü veya ikili takılabilmektedir. Eğimin
düşük ve toprağın ağır bünyeli olduğu yerlerde riperli toprak işlemesi,
kazayağı takılmış vaziyette yapılmalıdır. Riperle toprak işlemesinde riper ucu sert
tabakanın altından geçecek şekilde riper derinliği ayarlanmalıdır. Sert tabakanın
parçalanması yağışsız mevsimde ve arazinin kuru olduğu dönemde yapılmalıdır.
Ağır
bünyeli topraklarda, riperli toprak işlemesinden sonra toprak yüzeyinde
yarılmalar varsa, kültivatör ve pullukla ayrıca üst toprak işlemesi yapılmalıdır.
Toprağın az taşlı ve orta bünyeli topraklarda alt toprak işlemesi, kazayağı
olmaksızın da yapılabilmektedir.Toprak işlemenin makinalı yapıldığı sahalarda, makinalı
bakıma da imkan verecek aralık mesafede fidan dikilmelidir. Aralık mesafe türlere
göre değişmektedir.
Ekskavatörle Toprak İşlemesi
Paletli
traktörle alt toprak işlemesi, lastik tekerlekli traktörle üst toprak işlemesi yapılamayan,
%35 -
40 den fazla eğimli sahalarda ekskavatörle derin toprak işlemesi
yapılabilmektedir. Ekskavatörlerin seçiminde, sahanın eğimi, toprak yapısı,
erozyon durumu ve diri örtünün cinsi ve yoğunluğu dikkate alınmalıdır. Aksi
halde, mekanizasyondan beklenen faydanın yerine, doğal denge ve toprak
verimliliği bozulabilir.
Örümcek Ekskavatörle Teras
Ekskavatör
ile iki kova genişliğinde 60 - 80 cm genişliğinde 45 - 50 cm. derinliğinde
şeritlerde yan kazı şeklinde alt toprak işlemesi yapılmaktadır. Bu şeridin üst
sınırından bir kova genişliğinde alınan toprağın kırıntılı bünye kazandırılarak
alt toprak işlemesi yapılmış şerit üzerine çekilmesi, sonuçta; 60 - 100 cm.
derinlikte, 80 - 100 cm. genişlikte, içeriye doğru %20 - 40 eğim olacak şekilde
teras formu verilmektedir.
20 - 50
HP gücünde, 1,20 - 1,70mt. palet izine sahip ekskavatör ile 90 - 100 cm.
genişliğinde, 45 - 50 cm. derinliğinde, şeritlerde yan kazı şeklinde alt toprak
işlemesi yapılması, bu şeridin üst sınırından bir kova genişliğinde alınan
toprağın kırıntılı bünye kazandırılarak alt toprak işlemesi yapılmış şerit
üzerine çekilmesi ve sonuçta; 60 - 100 cm. derinlikte, 100 - 120 cm. genişlikte,
içeriye doğru %20 - 40 eğim olacak şekilde teras formu verilmektedir.
Meyili %40’a
kadar olan sahalarda; mikro topografyanın makinalı çalışmaya uygun olduğu, 180
- 230 HP gücünde paletli traktör ile toprağın, 60 - 80 cm derinlikte ve 80 -
100 cm genişlikte riper + soklu pulluk ile gradoni şeklinde işlenmesi.
Meyili
%20’ye kadar olan sahalarda; mikro topografyanın makinalı çalışmaya uygun
olduğu, 180 - 230 HP gücünde lastik tekerlekli traktör ile toprağın, 50 - 60 cm
derinlikte ve 80 - 100 cm genişlikte riper + soklu pulluk ile gradoni şeklinde
işlenmesi.
Hendekli Çukur Teras
Kurak
sahalarda, kalker anakaya sahip sığ topraklarda, tesviye eğrilerine paralel ve
şaşırtmalı olarak dikilecek fidan aralıklarına göre, kırıcı ile 60 x 60 x 60 cm
ebadında çukurlar açılır. Çukurlar
arası, belirli bir meyilde, ekskavatörle 15 - 25 cm. derinlik ve 20 - 30 cm. genişlikte kanal açılmak ve
kanala teras formu verilmek suretiyle çukurlar birleştirilir. Böylece kanallara
gelen yüzeysel yağış suları süratle fidan çukurlarına ulaşır ve çok az yağıştan
azami istifade edilmiş olur.
Ekskavatörle Çukur Şeklinde Teras
Yağışın
bitki gelişmesi için bir sınır oluşturduğu alanlarda ağaç veya diğer ürün bitkilerinin
dikimi için, yarım ay veya tam ay şeklinde kazılarak oluşturulan ve su tutumunun
artmasına katkı sağlaması amaçlanan teraslardır.





0 yorum:
Yorum Gönder