Bunlar: Hareketin başlaması, taşınma ve birikme olaylarıdır.
1. Harekete geçme:
Rüzgâr erozyonu sel yarıntısı erozyonu gibidir.
Bir kez harekete başladı mı durdurulması giderek güçleşir. Toprak yüzeyine hava
sürtündüğü zaman hava hareketinde belirli bir hız oluşur.
Toprak hareketi ilk önce rüzgâr hızının etkisi
ile başlar. Harekette iki hız söz konusudur. Birincisi esinti başlangıç hızı,
ikincisi de darbe (çarpma) başlangıç hızıdır. Toprak
yüzeyinin tam üstünde hareketli bir hava tabakası bulunmaktadır. Bu bölgeye
giren bir toprak parçacığı, buradan başka yere taşınmaktadır.
2. Taşınma:
Toprak parçacıkları harekete geçdikten sonra,
zerrelerin iriliğine, rüzgârın hızına bağlı olarak; sıçrama, havada asılı
kalma (süspansiyon) ve yüzeyde sürüklenme hareketi ile taşınırlar.
• Sıçrama ile hareket:
İnce toprak parçacıkları (çapları 0,1–0,5 mm
olan) rüzgârın etkisiyle, yüzeyden dönerek ve dik olarak havalandıktan sonra havanın
direncine ve yerçekimine bağlı olarak toprak yüzeyinde sıçrama şeklinde bir
süre hareket ederler. Sıçrama yüksekliği 10–20 cm dir. Bu parçacıklar yere
düşerken sakin halde duran parçacıkları da harekete geçirir. Sıçrama üç
hareketin en önemlisidir. Bu hareketle diğerlerine oranla daha fazla toprak
taşınır.
• Havadaki asılı maddeler (Süspansiyon):
Çok ince zerrecikler (0,1 mm den küçük) kil,
silt, ve çok ince kumlar bu hareket türü ile taşınmaktadır. Bu parçacıklar
havada asılı hale gelince 3–5 km kadar yükselebilir ve çok uzaklara taşınırlar.
Toz fırtınaları bu şekilde oluşmaktadır.
• Yüzeyde sürüklenme:
Çoğunlukla kaba ve çok kaba kum parçacıkları ile
çapları 0,5-2 mm arasında değişen ve rüzgarın havalandıramayacağı
kadar ağır olan toprak zerreleri üst yüzeyde yuvarlanarak veya
sürüklenerek hareket eder ve taşınırlar.
3. Birikme:
Yerçekiminin gücü, zerreleri havada tutan hava
akımı ve rüzgârın güçünden daha büyük olduğu anda taşınma birikmeye dönüşür.
Rüzgâr hızında bir düşme olduğundan zerreler iriliklerine göre yığılmaya
başlarlar.
Rüzgâr erozyonu, ince verimli toprak
parçacıklarının taşınarak kaybolması ve bunların yığılma (birikme) yerlerinde
yetişmekte olan; hububat, sebze, meyve gibi bitkilerin üzerini örterek
çiftçilere büyük zarar vermektedir.
0 yorum:
Yorum Gönder